Güneşin kendini iyice hatırlattığı bu hafta içerisinde Şubatın da neredeyse ortasına gelmemiz sebebiyle tatlı bir bahar havası sardı beni. Nedense artık çok sıkılıyorum kıştan, halbuki Antalya'dan İstanbul'a geldiğim dönemde nefret ediyordum yazdan ve sıcaktan; gri, kasvetli kış ayları İstanbul'un iyi gelmişti. Farklı gelmişti daha doğrusu, şimdi anlıyorum. Ben gerçekten de köklerimi ve benliğimi daha fazla kandıramayacağım ben de sıcak ve yaz insanıyım. Gerçekten de güneş ışığına bağlı olarak mutluluk hormonları salgıladığımız doğru... Bu durumda da başladı bende bir tatil hayalleri. O kadar çok plan yapıyorum ki kendi kafamda, bunun için ne zamanım ne de param olmaması farketmiyor...
Mesela şu an içinde bulunduğum ofis ortamı dışında kendimi güneşin altında, denizin kenarında hayal ediyorum, tenim yanmış ve sıcacık omuzlarım, hatta çok az gerilmiş güneşten. Yanaklarım da yanıyor biraz, rahatlamışım, burnumda akdeniz havası, hafif ılık rüzgar, elimde rakı ya da bira..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder