Ne zamandır kafamı kurcalayan bir konuydu. "Nereye gidiyoruz?". Bu soruyu kendime, topluma, aileme, sevgilime ve yine kendime sordum....
Lisede başka havalarda geçen gençlik, üniversitede sınırsız özgürlüğe dönüşüp ardından dımdızlak kalma korkusu ile köle gibi çalışma hayatı ve kendiliğinden gelen standartların yükselmesiyle kariyer beklentisi seni 15inden alıp kuvvetli bir rüzgarla 30una bırakıyor. Sonra bir anda kendinle başbaşa kalıyorsun. Sormaya başlıyorsun "nereye?". Çok depresifçe değil, korkarak hiç değil, kaçarak asla. Ama galiba en ağır basan duyguyla yani "herşeyi yapabilme duygusuyla" soruyorsun. Ben en azından kendim için böyle tanımlayabilirim bunu. Elindekinin daha iyisini istemeye başladığında ve sonra geri dönüp baktığında aslında hepsini elde ettiğini görüp de garip bir tatminsizlik ya da mutsuzluk yaşadığında anlıyorsun ki aslında hepsi bir kendini kandırmaca. Biraz daha net olayım. Konu insan ilişkileri değil, konu yani kafamı kurcalayan konu tüketme çılgınlığı. Hah şimdi somut ve bildiğimiz bir tabana oturdu!
Neden bir şeylere sahip olmak isteriz, neden sahip olunca mutluluğu eskiye göre daha kısa sürer ve neden sonrasında daha da iyisine göz dikeriz? Ben artık bunu yapmaya başladığım anda farkettim mesela ben bu değilim, olmamalıyım, nereye gidiyorum, neden kendimi kandırıyorum..İşimde daha iyi bir konum istiyorum, daha çok para kazanmak istiyorum, daha da güzel bir evde oturmak istiyorum, daha güzel giysiler ve daha da çok ayakkabı istiyorum, Macbook istiyordum, aldım, şimdi de i-pad istiyorum, i-phoneum var ama 4ünü istiyorum, apple ne b.k yapsa sorgusuz sualsiz istiyorum, güzel bir araba istiyorum, daha çok para harcamak istiyorum istiyorum istiyorum!...Hiç bitmiyor. ama bu ben değilim ki? Tüm amacım bu mu artık hayatta? Tabii ki değil. E ne yapacağım? Bi dur demek mi gerekiyor? Bu kadar cesaretim var mı? Bilmiyorum. ama içimde birşeyler değişiyor hissediyorum. Artık ne isteyip istemediğimi daha net biliyorum, gerçekte nasıl mutlu olduğumu daha iyi anlıyorum ve numara yapmıyorum bunun için. Neyse o.
düşünmeye iten benzer konular için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder